حالِ من خوب است
فقط گمشده ام انگار...
دنبالِ خودم که میگردم دلم را میان نوت های ترانه های رپ پیدا میکنم ...
تالب بازمیکنم بگویم بلندشو
دلم میگوید هیس... گوش کن
چک چک قطره ی باران روی تنهایی این کوچه ی رویایی را
تنِ احساسِ زمین، خیس شده
همه ی اینها را که فراموش کنیم
حالِ من هم خوب است...
میزنم تلخندی ... قهوه ی تلخِ تورا مینوشم...
یه روزی بود که آدما یه رنگ وبی ریابودن
یه روزی بود برادرا حامی خواهرا بودن
رشته ی اعتمادشون، از هم دیگه گسسته شد
همونا که پیوندشون، تو آسمونا بسته شد
یهو چی شد ؟ قصه چی بود؟ دلا چرا شکسته شد؟
یه مادرِ بی تجربه، نفس بریده ، خسته شد...
یهو چرا پناهشون ،دروغ میشه قسم میشه !
صداقت و بخشندگی، ازارزشاشون، کم میشه !؟
مادر،میریزه تو خودش، دلش میشه قد زمین
باز سرسجاده میگه: بخشیدمش فقط همین
دخترای خونه چرا ... چشاشون، ابرِ بارونه؟
