سلام یلدا...

 

سلام یلدا...

سلام بر تو ای طولانی ترین ظلمت سال...

وسلام برتو ای زمستان...

همه هستند... پای شب یلدا همه هستند...

ولی جای یک واژه برایم خالی است...

وزن تنهایی من سنگین است...

وتو از غربت این شعر،خودت می فهمی...

ساعت تنهایی

 

سهم آدم ها گاهی فقط یک بغل خاطره می شود...

سهم تنهایی هایت واژه هایی است که به یک شعر فقط می بخشی...

روز هایی هست همیشه...

گاهی آویزان از ثانیه شمار ساعت ها...

که در آن هیچ کسی جای خالی معادله ات را پر نمی کند...

مردمسافر

 

نمی دانم...

شاید قد یازده سپتامبرویران شده بود...

فضا آکنده بود ازبوی تلخ یک شکست ...
نگاهش پر از یأس یود...
ناامیدانه جیب هایش راخالی کرد...
چند سکه وخودکارویک کلید...
یک مهر کوچک ویک نامه از خدا...