دهه فجر مبارک...اولین شعرانقلابی من...

شکوه اساطیردوران کجاست؟؟

وقاری که روزی از ان تو بود

شکستندو بردند و دیگر نماند

سرودی که روی زبان تو بود

عجب رزم خصمانه ای باتوکرد

جهانی که محتاج نور تو بود

چه مکری که از ان مغرب نمود

مسیری که راه عبور توبود

حال من امشب خوش است...

لبخند می زنم...

من به بازی سرنوشت لبخند می زنم...

وقتی سدی هست...

درست وقتی راه دشوار است...

آنجا که باید ترسید... لبخند می زنم...

مردی که رفت... بغضی که ماند...

جهادمغنیه اندوهم فزون است    توهم بااسمان نیرنگ کردی

همانندهمه مردان تاریخ    پریدی قلب من دلتنگ کردی

تورادرعکس هایت دیده بودم    توهمرنگ زمینی هانبودی

نمی دانم چگونه دل بریدی    نمی دانم چگونه پرگشودی

توای مردشرافت ای برادر    تواقازاده ی تاریخ ماندی

وتامرگم تورادریاددارم    توباخونت سرودعشق خواندی