خیال خام...

فکر می کنی نمی بینم...
گمان می کنی گستاخی ات را ازعمق نگاهت نمی خوانم...
گاهی خنده ام می گیرد وقتی اینقدر مراساده می پنداری...
ومن به تو اجازه می دهم همینطور غلط ، مرا دیکته کنی...
می گذارم دفترمشقت پر شود...
پر شود از خیال هایی که بافته ای...
ازهمان اول هم می دانستم رهرو مانیستی...
اصول گرا هستی که باش...
مهم این است پای کدام اصول ایستاده ای ...

یادش بخیر

یادش بخیر کودکی هایم میان درختان تاک...

تاب بازی هایم زیر درخت گردوی همسایه...

یادش بخیر تلالو لیوان هایی که درجوی آب می شستم...

یادش بخیر خوردن شاتوت سیاه ودعوای مادرم وقتی تمام لباسم سرخ میشد...

یادش بخیربرادرهایم...

آن روز که زنبور تمام گردنش رانیش زد...

آنروز که من را داخل آب انداخت...

معجزه می خوام

همه می گن دیگه کافیه...

همه از خوابیدن سرکلاسم شاکی شدن...

حتی استاد هم دیگه به این چرت زدنا عادت کرده...

همه می گن چرا فقط خودت؟؟؟

خیلی وقته دیگه تفریحی ندارم !!!

بعضی اوقات چشمام سرخ میشه از بس به این مانیتور خیره میشم...

گاهی از فناوری ای که موظفم می کنه کاری کنم متنفر می شم...

گاهی که گذرم به صفحه ی ورود به چت روم  می خوره فقط خیره می شم...

 یه چیزی بهم میگه آدمایی که اون داخلن حرفاتو نمی فهمن که اگه می فهمیدن اونجا نبودن...