شعری برای شهید کاوه.....

من دلم نم نمِ بارانِ خدا می خواهد

من دلم تربتِ پاکِ شهدا می خواهد

قلبِ  آشفته ی من نبض شهادت دارد

با همین شوق ،همیشه استقامت دارد

ترکشِ عشق به این قلب اصابت کرده

همه ی عشقِ مرا آهِ توثابت کرده

من به لبخند تو محتاجم وجان می گیرم

بوسه از تربتِ پاکِ تو دوان می گیرم

عمقِ چشمانِ تو فردوسِ برین رادارد

آسمان ، غبطه ی این خاکِ زمین رادارد

عشقت ای کاوه مرا سوخته وپرپر کرد

جانِ من سوخت وماهیتِ من دیگرکرد

کاش میشد که سرِمرقد تو بنشینم

وببارد همه ی وزنِ دلِ غمگینم

آسمانی شده ای ماه تورا بوسیده

کو غبارِقدمت تا بکشم بردیده

مشتی از خاکِ تو درخانه ی من پنهان است

خاکِ توعشقِ تو وخانه ی من ایران است

...

تقدیم به شهید محمود کاوه